бил отбрулил

Речник на българския език

1. бил отбрулил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил отбрулил е производна форма на отбруля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).