бил наспорил

Речник на българския език

1. бил наспорил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил наспорил е производна форма на наспоря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).