бил набучил

Речник на българския език

1. бил набучил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил набучил е производна форма на набуча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).