бил изтървал

Речник на българския език

1. бил изтървал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил изтървал е производна форма на изтървам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. бил изтървал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил изтървал е производна форма на изтърва (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).