бил залюбил

Речник на българския език

1. бил залюбил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил залюбил е производна форма на залюбя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).