бил е възложил

Речник на българския език

1. бил е възложил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е възложил е производна форма на възложа (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).