било съм спорило

Речник на българския език

1. било съм спорило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм спорило е производна форма на споря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).

2. било съм спорило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм спорило е производна форма на споря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).