било съм самопоканило

Речник на българския език

1. било съм самопоканило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм самопоканило е производна форма на самопоканя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).