било съм притулило

Речник на българския език

1. било съм притулило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм притулило е производна форма на притуля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).