било съм прилютявало

Речник на българския език

1. било съм прилютявало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм прилютявало е производна форма на прилютявам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).