било съм погонило

Речник на българския език

1. било съм погонило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм погонило е производна форма на погоня (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).