било съм оправдало

Речник на българския език

1. било съм оправдало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм оправдало е производна форма на оправдая (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).