било съм обезглавило

Речник на българския език

1. било съм обезглавило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм обезглавило е производна форма на обезглавя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).