било съм коренило

Речник на българския език

1. било съм коренило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм коренило е производна форма на кореня се (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).