било съм безделничило

Речник на българския език

1. било съм безделничило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм безделничило е производна форма на безделнича (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).