било си спорило

Речник на българския език

1. било си спорило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

било си спорило е производна форма на споря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. било си спорило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

било си спорило е производна форма на споря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).