било си доубило

Речник на българския език

1. било си доубило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

било си доубило е производна форма на доубия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).