било самоизобличило

Речник на българския език

1. било самоизобличило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било самоизобличило е производна форма на самоизоблича (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).