било противоположило

Речник на българския език

1. било противоположило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било противоположило е производна форма на противоположа (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).