било прокудило

Речник на българския език

1. било прокудило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било прокудило е производна форма на прокудя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).