било притулило

Речник на българския език

1. било притулило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било притулило е производна форма на притуля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).