било понабърчило

Речник на българския език

1. било понабърчило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било понабърчило е производна форма на понабърча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).