било погонило

Речник на българския език

1. било погонило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било погонило е производна форма на погоня (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).