било ощавило

Речник на българския език

1. било ощавило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било ощавило е производна форма на ощавя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).