било оборудило

Речник на българския език

1. било оборудило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било оборудило е производна форма на оборудя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).