било наумило

Речник на българския език

1. било наумило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било наумило е производна форма на наумя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).