било лютило

Речник на българския език

1. било лютило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било лютило е производна форма на лютя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).