било издяволило

Речник на българския език

1. било издяволило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било издяволило е производна форма на издяволя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).