било е упоявало

Речник на българския език

1. било е упоявало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било е упоявало е производна форма на упоявам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).