било е набучило

Речник на българския език

1. било е набучило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било е набучило е производна форма на набуча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).