било доизрекло

Речник на българския език

1. било доизрекло — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било доизрекло е производна форма на доизрека (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).