било безделничило

Речник на българския език

1. било безделничило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било безделничило е производна форма на безделнича (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).