били спорили

Речник на българския език

1. били спорили — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., мн. ч.

били спорили е производна форма на споря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., мн. ч.).

2. били спорили — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., мн. ч.

били спорили е производна форма на споря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., мн. ч.).