била спорила

Речник на българския език

1. била спорила — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

била спорила е производна форма на споря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. била спорила — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

била спорила е производна форма на споря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).