била самоутвърдила

Речник на българския език

1. била самоутвърдила — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

била самоутвърдила е производна форма на самоутвърдя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).