била е самоукорявала

Речник на българския език

1. била е самоукорявала — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

била е самоукорявала е производна форма на самоукорявам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).