беше упоявало

Речник на българския език

1. беше упоявало — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

беше упоявало е производна форма на упоявам (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. беше упоявало — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

беше упоявало е производна форма на упоявам (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).