беше самоукорявало

Речник на българския език

1. беше самоукорявало — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

беше самоукорявало е производна форма на самоукорявам (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. беше самоукорявало — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

беше самоукорявало е производна форма на самоукорявам (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).