беше самоукорявал

Речник на българския език

1. беше самоукорявал — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

беше самоукорявал е производна форма на самоукорявам (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. беше самоукорявал — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

беше самоукорявал е производна форма на самоукорявам (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).