беше самопоканил

Речник на българския език

1. беше самопоканил — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

беше самопоканил е производна форма на самопоканя (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. беше самопоканил — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

беше самопоканил е производна форма на самопоканя (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).