беше разбунтувал

Речник на българския език

1. беше разбунтувал — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

беше разбунтувал е производна форма на разбунтувам (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. беше разбунтувал — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

беше разбунтувал е производна форма на разбунтувам (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).