беше опаразитявал

Речник на българския език

1. беше опаразитявал — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

беше опаразитявал е производна форма на опаразитявам (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. беше опаразитявал — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

беше опаразитявал е производна форма на опаразитявам (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).