флагрантен

Речник на българския език

флагра̀нтен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

Грешни изписвания (3)

  • флагрантин
  • флъгрантен
  • флъгрантин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. флаг-ран-тен
непълен член флаг-ран-т-ния
пълен член флаг-ран-т-ни-ят
ж. р. флаг-ран-т-на
членувано флаг-ран-т-на-та
ср. р. флаг-ран-т-но
членувано флаг-ран-т-но-то
мн. ч. флаг-ран-т-ни
членувано флаг-ран-т-ни-те