ПЕРМУТАЦИЯ

Речник на българския език

перму̀тация съществително име, женски род (тип 47) редактиране

Значение

Грешни изписвания (23)

  • пермутацеа
  • пермутацеъ
  • пермутацея
  • пермутациа
  • пермутациъ
  • пермутъцеа
  • пермутъцеъ
  • пермутъцея
  • пермутъциа
  • пермутъциъ
  • пермутъция
  • пирмутацеа
  • пирмутацеъ
  • пирмутацея
  • пирмутациа
  • пирмутациъ
  • пирмутация
  • пирмутъцеа
  • пирмутъцеъ
  • пирмутъцея
  • пирмутъциа
  • пирмутъциъ
  • пирмутъция

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. пер-му-та-ция
членувано пер-му-та-ци-я-та
мн.ч. пер-му-та-ции
членувано пер-му-та-ци-и-те
звателна форма