ПЕНДАРА

Речник на българския език

1. пенда̀ра съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

мн. пенда̀ри, ж.
1. Златна монета от 5 наполеона, употребявана и като накит.
2. Голяма златна монета, носена като накит. Подариха ѝ наниз от пендари, останал от баба ѝ.

Грешни изписвания (3)

  • пендаръ
  • пиндара
  • пиндаръ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. пен-да-ра
членувано пен-да-ра-та
мн.ч. пен-да-ри
членувано пен-да-ри-те
звателна форма

2. пендара — ед. ч. непълен член

пендара е производна форма на пендар (ед. ч. непълен член).

3. пендара — бройна форма

пендара е производна форма на пендар (бройна форма).