ПАЛАТАЛЕН

Речник на българския език

палата̀лен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

палата̀лна, палата̀лно, мн. палата̀лни, прил. Спец. Във фонетиката — звук, който се учленява върху твърдото небце; мек, смекчен. Палатални съгласни.
същ. палата̀лност, палаталността̀, ж.

Грешни изписвания (7)

  • палаталин
  • палътален
  • палъталин
  • пълатален
  • пълаталин
  • пълътален
  • пълъталин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. па-ла-та-лен
непълен член па-ла-тал-ния
пълен член па-ла-тал-ни-ят
ж. р. па-ла-тал-на
членувано па-ла-тал-на-та
ср. р. па-ла-тал-но
членувано па-ла-тал-но-то
мн. ч. па-ла-тал-ни
членувано па-ла-тал-ни-те