ОБОДРИТЕЛЕН

Речник на българския език

ободрѝтелен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

ободрѝтелна, ободрѝтелно, мн. ободрѝтелни, прил. Който ободрява. Ободрително съобщение. Ободрителни напитки.

Грешни изписвания (15)

  • ободрителин
  • ободритилен
  • ободритилин
  • обудрителен
  • обудрителин
  • обудритилен
  • обудритилин
  • убодрителен
  • убодрителин
  • убодритилен
  • убодритилин
  • убудрителен
  • убудрителин
  • убудритилен
  • убудритилин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. обод-ри-те-лен
непълен член обод-ри-тел-ния
пълен член обод-ри-тел-ни-ят
ж. р. обод-ри-тел-на
членувано обод-ри-тел-на-та
ср. р. обод-ри-тел-но
членувано обод-ри-тел-но-то
мн. ч. обод-ри-тел-ни
членувано обод-ри-тел-ни-те