ДИСПЕЧЕРЕН

Речник на българския език

диспечерен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. дис-пе-че-рен
непълен член дис-пе-чер-ния
пълен член дис-пе-чер-ни-ят
ж. р. дис-пе-чер-на
членувано дис-пе-чер-на-та
ср. р. дис-пе-чер-но
членувано дис-пе-чер-но-то
мн. ч. дис-пе-чер-ни
членувано дис-пе-чер-ни-те