ДИОДЕН

Речник на българския език

дио̀ден прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

вж. диод

Грешни изписвания (3)

  • деоден
  • деодин
  • диодин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. ди-о-ден
непълен член ди-од-ния
пълен член ди-од-ни-ят
ж. р. ди-од-на
членувано ди-од-на-та
ср. р. ди-од-но
членувано ди-од-но-то
мн. ч. ди-од-ни
членувано ди-од-ни-те