ДИЛЕТАНТСТВО

Речник на българския език

дилета̀нтство съществително име, среден род (тип 54) редактиране

Значение

ср., само ед. Занимание на дилетант; любителство.

Грешни изписвания (7)

  • делетантство
  • делетантству
  • делитантство
  • делитантству
  • дилетантству
  • дилитантство
  • дилитантству

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ди-ле-тан-т-с-тво
членувано ди-ле-тан-т-с-тво-то
мн.ч. ди-ле-тан-т-с-тва
членувано ди-ле-тан-т-с-тва-та